Szczęście

Coś srebrnego dzieje się w chmur dali.

Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.

Myślmy długo na siebie czekali.

Jaki ruch w niebiosach! Słyszysz burzy świst?

Ty masz duszę gwiezdną i rozrzutną.

Czy pamiętasz pośpiech pomieszanych tchnień?

Szczęście przyszło. Czemusz nam tak smutno,

Że przed jego blaskiem uchodzimy w cień?...

Czemusz ono w mroku szuka treści

I rozgrzesza nicość i zatraca kres?

Jego bezmiar wszystko w sobie mieści.

Oprócz mego lęku, oprócz twoich łez...

                                                Bolesław Leśmian

Znaki, Słowa i Obrazy. Rzecz o krztynie czasu

   ,,Dziejba leśna" nie jest peanem śpiewanym na chwałę Stwórcy, ale krzykiem niezgody człowieka na świat i na nicość, o którą potyka się byt: jest gorzkim żalem kierowanym w stronę Boga - Tego, który zachowujac własną nieśmiertelność, śmiertelnym jadem truje wszelkie istnienie. [...]

   B.Leśmian nie opisywał swiata, choć świat leżął u podnuża poetyckiej jego wypowiedzi: snuł raczej refleksję o człowieku i Bogu, o życiu na ziemi i o drodze ,,do tamtych stron". Budował je ze znaków, słów i obrazów, wpisując jej istotę w opowieść, mit, może jakąś baśń [...].

   Bóg nie dał mu dostępu do siebie, ale  zostawił potrzebę absolutu. Nie otworzył okien na swoje zaświaty, ale dał znaki i obrazy, widocznym czynić to, czego nie widać. Nie dał wiedzy pewnej, ale dał głód jej poznania. Nie dal dostępu do wieczności, ale wstrzymał chwilę ,,by snom dać krzytynę czasu na wstęp do bezmiaru."

prof. Jagoda Adamus

(fragment wstępu do katalogu pt. ,,Leśmianowi - Dzejba leśna", Zamość 2009, s.7-9)

   Na przestrzeni wieków wokół grodu i dworu Jana Zamoyskiego skupiał się elitarny krąg osobowości różnych dziedzin nauki, kultury i sztuki, w tym literatów: Jan Kochanowski, Szymon Szymonowic, Sebastian F. Klonowic, Piotr Ciekliński, Jan Szczęsny Herbut, Kajetan Koźmian, ks. Stanisław Staszic,  Ignacy Krasicki.

   U schyłku XIX i  z poczatkiem XX w. tworzyli tutaj m.in.: Icchak Lejbusz Perec, Isac Bashevis Singer. W latach 1922-1935 z Zamościem związany był pracą i twórczością Bolesław Leśmian.

   Dzisiejszy Zamość to również miasto nauki, kultury i sztuki. Wierni dziedzictwu minionych epok, bogactwa tradycji i wartości kontynuujemy pamięć o jego twórcach. Zamojskie Biennale Sztuki powstało z inspiracji poezją dawnego mieszkańca Zamościa. Leśmian jest jak najjaśniejszy klejnot polskiej poezji XX wieku. Druga edycja pt. ,,Dziejba leśna" jest dalszą podróżą po Leśmianowych przestrzeniach nieokreślonych światów we współcześnie kreowaną wizję plastyczną.

W wystwie ,,Dziejba leśna" zorganizowanej w Zamościu, w salach Muzeum, w terminie: czerwiec - sierpień 2009 r. wzieli udzieł następujący artyści: Jagoda ADAMUS (Bielsko-Biała), Marta Weronika ANDAŁA (Żyrzyn), Stanisław BAJ (Warszawa), Grażyna MICHALAK-BAZYLEWICZ (Zielona Góra), Bogusław BODES (Zamość), Renata BONCZAR (Katowice), Tadeusz Zdzisław BŁOŃSKI (Koszice  Słowacja), Winicjusz BOROWSKI (Zamość), Adam CZECH (Gliwice), Eugeniusz DELEKTA (Bielsko-Biała), Krzysztof GRZESIAK (Lębork), Zygmunt JARMUŁ (Szczebrzeszyn), Antoni KOWALSKI (Katowice), Franciszek MAŚLUSZCZAK (Warszawa), Stanisław MAZUŚ (Tychy), Marian MOLENDA (Nysa), Robert MOTELSKI (Warszawa), Krystyna GOLUS-MOŻEJKO (Warszawa),Stanisław PASIECZNY (Zamość), Jacek PASIECZNY (Zamość), Magdalena PASTUSZAK (Warszawa), Włodzimierz PASTUSZAK (Bielawa), Jerzy PIETRYCZUK (Oświęcim), Bartłomiej SĘCZAWA (Miączyn), Marta GĄSIENICA-SZOSTAK (Zakopane), Barbara SZUBIŃSKA (Warszawa), Jerzy TYBURSKI (Zamość), Barbara WARZEŃSKA (Szczecin), Marek WAWRO (Kielce), Martta WĘG (Warszawa), Leszek ZBIJOWSKI (Bielsko-Biała), Elżbieta GNYP (kurator, Zamość).